به نقل از «آنا»

اولین پیوند موفق پاراتیروئید توسط پزشک زن جوان ایرانی

تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۶۶۳۱۴

به گزارش گروه جامعه خبرگزاری آنا، برای اولین بار در ایران یک پزشک زن ایرانی توانست طی یک عمل جراحی مهم بخشی از غده پاراتیروئید بیماری را به بدن بیماری دیگر منتقل کند و بدن بیمار دوم پس از پنج هفته علائم بهبودی را بروز داد.

غده پاراتیروئید که در واقع چهار غده بیضی شکل و مجزا در قسمت پشتی غده تیروئید هستند؛ با ترشح هورمون پاراتورمون وظیفه کنترل سطح سرمی کلسیم را برعهده دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این چهار غده ریز و طلایی رنگ نقش حیاتی در بدن انسان ایفا می کنند و در صورت بروز کج‌کارکردی آن منجر به بروز خطرات جدی برای سلامت بدن انسان می شوند. این غده باترشح هورمون پاراتورمومن و به کمک هورمون ترشحی تیروئید (کلسی تونین)، با اثر بر روی کلیه، روده و استخوان، میزان یون کلسیم در خون را افزایش می‌دهد به گونه ای که درکلیه با افزایش بازجذب کلسیم از ادرار؛ در روده با افزایش جذب کلسیم و در استخوان با آزاد کردن کلسیم به خون کنترل سطح کلسیم بدن را بر عهده دارد.

کم کاری پاراتیروئید یا هیپوپاراتیروئیدی کاهش عملکرد غدد پاراتیروئید با تولید کمتر از حد هورمون پاراتیروئید است. این بیماری می‌تواند منجر به کاهش سطح کلسیم در خون شود، همچنین اغلب باعث دل درد و پرش عضلات و انقباض عضلانی غیر ارادی و تشنج و از کار افتادگی بدن می شود.

دکتر نسیم سوداگری، پزشک زن جوان فوق تخصص جراحی غدد کشور برای اولین بار در ایران توانست انتقال پاراتیروئید از بدن یک فرد به بیماری دیگر را به انجام برساند و پیوند موفق این غده منجر به بهبود بیمار مبتلا به کم کاری پاراتیروئید شد. پاراتیروئید این بیمار که در عمل غدد تیروئیدش آسیب دیده و از کار افتاده بود، مصرف بی‌رویه قرص‌های کلسیم برای تامین کلسیم مورد نیاز بدن داشت که 
سابقه پژوهشی و علمی این عمل به دوران فلوشیپ دکتر سوداگری باز می گردد که در بیمارستان امام خمینی تهران مطالعات و تحقیقات بر روی امکان پیوند پاراتیروئید از جسد بر روی فرد زنده را شروع کرد که اما به دلیل بروز بحران جهانی کرونا این فرآیند متوقف شد و حالا بعد از سه سال دوباره این پژوهش از سر گرفته شد و حالا با رضایت یک بیمار در بیمارستان مهراد؛ یک چهارم از یکی از غدد پاراتیروئید او جدا شده و در عضله بازوی دست بیمار مبتلا به کم‌کاری پاراتیروئید پیوند زده شد که پس از پنج هفته و با آزمایش های متعدد عملکرد پاراتیروئید و سنجش کلسیم بدن، مشخص شده که بهبود بیمار حاصل شده است و نتایج موفقیت آمیز این عمل اعلام شد و مصرف داروهای کلسیم او قطع شده است.

جا به جایی پاراتیروئید در بدن یک فرد برای به کاراندازی این غده و یا برای کنترل و جلوگیری از پرکاری آن امری مرسوم بوده است اما تاکنون سابقه نداشته پاراتیروئید از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

در این موفقیت علمی پزشکی دکتر سید محسن خوش‌نیت، فوق تخصص بیماری‌های غدد و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی‌ تهران و همچنین دکتر محمدرضا مهاجری؛ فوق تخصص غدد و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی‌ تهران، نسیم سوداگری جراحی فوق تخصص سر و گردن کشور را در فرآیند علمی و پژوهشی این موفقیت پزشکی همراهی می کردند. اهمیت این موفقیت پزشکی برای ایران از آن جهت است که تنها سه مورد در جهان این اتفاق رخ داده است و حالا در ایران چهارمین بار است که این پیوند موفقیت آمیز انجام شده است.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: دستاورد علمی پزشکی مدرن فوق تخصص

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۶۶۳۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!

فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کم‌تر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل  افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.

در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.

تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیش‌تر بین  پزشک از بیمار می‌شود.

اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از  توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.

در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.

در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.